сараулы

сын. Ұдайы сайрап жүрген, сайраған. Құры тілмен зорланып с а й р а у л ы м ы н. Қол-аяғым бос емес, байлаулымын. Улы жүрек, долы тіл сөйлеп отыр, Ыза қысып тісімді қайраулымын (Шәкәрім, Шығ., 96).